بررسی راه های بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی در علوم انسانی

این تحقیق با هدف مطالعه عوامل مؤثر بر افزایش کارآمدی تحقیقات در حوزه علوم انسانی و بررسی راه های بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی در حوزه مذکور انجام گرفته و در آن از روش پیمایش و رویکردی تلفیقی (کمی و کیفی) در جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل اعضای هیئت علمی دانشکده های علوم انسانی دانشگاه های دولتی است که با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 370 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. در تحلیل داده های کمی، از شاخص های گرایش مرکزی و آزمون های تی تک متغیره و تحلیل واریانس یک طرفه بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بهبود عملکرد پژوهشی اساتید در علوم انسانی از طرفی نیازمند انجام اصلاحات در رویکردهای سازمانی و مدیریت و سیاست گذاری پژوهشی است و از طرف دیگر مشروط به اجرای برنامه های توانمندسازی و تقویت بنیه های حرفه ای اساتید در زمینه پژوهش و فراهم کردن شرایط و منابع مناسب  مالی، مادی و علمی برای انجام فعالیت های پژوهشی توسط اساتید است. فراهم کردن بسترهای مناسب و حمایت گرای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و لحاظ کردن دغدغه های شخصی و حرفه ای اعضای هیئت علمی نیز از جمله عوامل مؤثر بر رونق فعالیت های پژوهشی است.